Κάθε χρόνο, τέτοια μέρα, σκέφτεσαι τι έχεις κάνει, που πας, τι θα κάνεις και τόσα άλλα ερωτήματα που λες και αντικαθιστούν κάθε ευχή και δώρο, τρυπώνουν στο μυαλό σου. Φυσικά, υπάρχει και η μερίδα ανθρώπων (;) που δε χαλάει τη ζαχαρένια τους...
Μα ποιο είναι εκείνο τ' όνειρο που λέει πάντα αλήθεια και δεν αφήνει χαρακιές, όπως λέει και το άσμα; Κάπου διάβασα σήμερα (και είναι μόλις η πρώτη ώρα της μέρας) ότι όταν κοιμάσαι βλέπεις όνειρα... όταν όμως, είσαι ξύπνιος κάνεις όνειρα.
Κι εγώ, στη σκάλα του χρόνου, ακροβατώ στο σκοινί της στιγμής, ζώντας όμως το ρίσκο των συναισθημάτων. Ακόμη και με κλειστά μάτια, γιατί τότε μου είναι πιο εύκολο... κλείνω τα μάτια κι ονειρεύομαι ένα μικρό μονοπάτι που δε βυθίζομαι, αλλά βαδίζω και φτάνω...
Αυτό θα είναι το εσαεί μου δώρο... τα όνειρα! Καρδιά καλοκαιριού, απόγειο της σκέψης, τρέλα της φαντασίας, δροσιά του μυαλού, όνειρά μου!
Χρόνια μου πολλά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου