Παρασκευή 25 Απριλίου 2014

Μόνοι με τις σκέψεις

Εκεί που η αξία χάνεται, περπάτησα. 
Είδα ανθρώπους με γεμάτη εικόνα και φτωχή καρδιά. 
Δε μίλησα, μονάχα χαμογέλασα πικρά. 
Η γλώσσα αλλάζει κι αυτοί που τη μιλούν, το ίδιο. 
Κι η καρδιά αδειάζει πιο πολύ κι η σκέψη τους στερεύει. 
Όχι πως μεγάλωσε η δική μου, 
μα να, 
κάτι έφυγε απ' αυτούς. 
Έφυγα κι εγώ.
Άραγε, θα το καταλάβουν;