Κυριακή 10 Αυγούστου 2014

Μη ξεχάσεις το hashtag!


     Βραδιά πανσελήνου. Παρέες σε δρόμους, σε παγκάκια, σε παραλίες, κάτω απ' τις συστάδες ενός δέντρου, κοιτάζουν το ολόγιομο φεγγάρι μέσα από... την οθόνη ενός smartphone. 
     Αναζητούν την τέλεια λήψη, απαντούν μονολεκτικά ο ένας στον άλλο, ενοχλημένοι για την παρενόχληση της σιωπής, αυτής της μαγικής στιγμής, όπου προσπαθούν να βρουν το τέλειο φίλτρο! Ώσπου ξαφνικά, όλοι κοιτάζονται αναζητώντας στο βλέμμα του άλλου την έμπνευση του... hashtag. Ο διαγωνισμός, οι διακοπές, το αυτοκίνητο, το κινητό, όλα εξαρτώνται από το τέλειο hashtag. 
    Τα megabytes τελειώνουν και το φεγγάρι έχει δύσει. Όλα τα social όστρακα, έμαθαν επιτέλους, τον αυτοσκοπό της πανσελήνου: το μέρος, τους φίλους και το... hashtag! Η επιστροφή στο σπίτι με 2% μπαταρία σου γεννάει μια απορία: Είχε πανσέληνο απόψε;

Κυριακή 3 Αυγούστου 2014

Ωδή στον τοίχο


Ο τοίχος μπροστά σου
απέραντος ίσκιος, 
πιστός ακροατής των δυνατών σκέψεών σου.
Χλωμός αποδέκτης, 
υπαγορεύει σιωπή.
Στερεότυπος ήχος ο γρύλος απ' έξω, 
διακόπτης της τσιμεντένιας ζωής σου.
Σκέφτηκες, 
στο τσιμέντο χαράζεις και μένει 
αυτό που η θάλασσα απ' την άμμο θα πιεί. 
Ήταν ένα δέντρο στην πόλη
 που σου χάριζε ίσκιο, 
σαν αυτούς που ολότελα 
σκεπάζουν τον ήλιο εδώ.
Κι εσύ, κοιτάζεις τον τοίχο 
που μόνο ησυχία προστάζει 
καθώς του μιλάς, του μιλάς, του μιλάς.