Τρίτη 9 Ιουνίου 2015

Απέναντι είμαι

Νομίζουν πολλοί ότι είμαστε περαστικοί στις ζωές των άλλων, σαν τα αυτοκίνητα στις μεγάλες λεωφόρους. Μπορεί να 'μαστε, αλλά είμαστε και σταθερές για τις ζωές πολλών. Γιατί έτσι είναι, χωρίς να μπορείς να το εξηγήσεις εύκολα, ίσως και καθόλου. 
Νομίζουν πολλοί ότι είμαστε μακρυά, απέχουμε από τις ζωές τους. Κι είμαστε απέναντί τους, σιωπηλά μα κοντά. 
Νομίζεις μαμά, πως σε ξεχνάω, πως δε σε σκέφτομαι, πως έφυγα βιαστικά απόψε... αλλά είμαι στο απέναντι πάρκο μαμά. Κοντά σου. Κλαίω και σου γράφω. Δε ξέρω τι, τα μάτια μου είναι θολά και κόκκινα σαν τα κορδόνια των παπουτσιών μου. Θυμάσαι πως τα κοίταξες; Θυμάσαι πως με κοίταξες μαμά να μεγαλώνω; 
Κι εγώ δε ζήτησα ποτέ μου τίποτα. Ήμουν πάντα η δυνατή. Δεν έχω δύναμη μαμά. Δεν έφυγα μαμά... είμαι απέναντί σου. Δε θα το μάθεις ποτέ, αλλά δεν έφυγα, εδώ είμαι. Κοιτάζω τους περαστικούς. Καπνίζω μαμά. Ούτε αυτό θα το μάθεις ποτέ. Ποτέ δε σου είπα "πονώ", ποτέ δε σου είπα "χρειάζομαι". Όμως και πονώ και χρειάζομαι. Κι εσύ χρειάζεσαι, το ξέρω μαμά. Απλώνω να σου δώσω και δεν παίρνεις. Με διώχνεις μαμά. Αλλά δε φεύγω μαμά. Απέναντι είμαι...

Δευτέρα 20 Απριλίου 2015

Ήρθαν τα σύννεφα κι έφυγαν πάλι


Ήρθαν τα σύννεφα 
κι έφυγαν πάλι. 
Τόσο που δάκρυα έπεσαν 
κι έσβησαν πριν 
απ' τα μάτια κυλήσουν. 
Έτσι που ξέσπασες 
για να χαμογελάσεις ξανά. 
Ήρθαν τα σύννεφα 
κι έφυγαν πάλι. 

Παρασκευή 20 Μαρτίου 2015

Το σφυριχτό σου "Σ"


Σα να χορεύει πάνω η λέξη 
που στον άνεμο γλιστρά
στα χείλη αυτά επάνω. 
Σ' αυτά που διώχνουν τον καπνό 
σαν η βροχή τον ήλιο 
φέρνοντας τη δροσιά. 
Διαλέγοντας τις λέξεις 
να 'χουν σίγμα και σκοπό 
περνούν οι μέρες σαν τραγούδι. 
Στιχάκι σ' άκρη δειλινού 
που ένα ποίημα θα γυρεύει. 

Τρίτη 17 Μαρτίου 2015

Αγλαονίκη


Κι εγώ που χρόνια τριγυρνώ 
σ' ατέλειωτα ξενύχτια 
μιλώντας μ' ουρανούς, 
μ' αστερισμούς ξεδιπλωμένους 
κι άλλους που φτιάχνω με το νου μου
δε μπόρεσα παρά να ερωτευτώ 
τους μαύρους κύκλους των ματιών σου. 

Σάββατο 14 Μαρτίου 2015

Ο ίσκιος


Κοίταξε μόνο μη γίνεις ο ίσκιος 
που όλοι τον βλέπουν μα δεν τον ακούει κανείς. 
Το δέντρο είναι εκείνο που μέρα ή νύχτα 
ανερυθρίαστα σπάει τη φωνή της σιωπής. 

Παρασκευή 13 Μαρτίου 2015

Μ.Μ.


"Ξέρουμε ότι είμαστε περαστικοί 
κι ότι ύστερα από μας 
τίποτα αξιόλογο δε θα 'ρθει." 

Ο ποιητής σκοτώνει τους κακούργους μ' αιώνιες σαϊτιές. Στο μακρινό το μέλλον τους κεραυνούς του ρίχνει, τους ήρωες παρηγορεί και στεφανώνει. 



Δελτίο καιρού



Αυτές τις μέρες 
το κρύο είναι πιο πολύ.
Δεν το νιώθεις 
μα το βλέπεις στους ανθρώπους. 
Κι αυτοί κάνουν ό,τι μπορούν 
για να το νιώσεις. 

Πέμπτη 12 Μαρτίου 2015

Ερεβοδιφώσιν



Αφού στο φως δε μπόρεσες 
τ' αστέρια ν' ανταμώσεις, 
το έρεβος ζητάς. 
Κι αφού το βρεις, 
πλανιέσαι. 
Ένα σημείο αναφοράς 
και ο καπνός στα χείλη.  
Τόσος που να γίνεται όνειρο 
και συντροφιά τη νύχτα. 

Παρασκευή 6 Μαρτίου 2015

Οι σκέψεις γράμματα


Και λες καμιά φορά 
οι σκέψεις άραγε, 
πώς ταξιδεύουν; 
Τις φέρνει ο αέρας σ' ένα νου;
Τα τραγούδια μην τις ταξιδεύουν;
Φάκελοι λευκοί,
μιαν αγκαλιά, 
γι' αυτούς που σκέψεις γράφουν. 
Αθεράπευτα ρομαντικοί 
που γράμματα σκορπάνε. 

Τετάρτη 4 Μαρτίου 2015

Μες στην παράταιρη εποχή


Στίχους που γράψατε για 'μένα, 
για να μπορώ να πω 
φοβάμαι, κρυώνω, διψώ. 
Λόγια που τρύπωσαν
για πάντα στη ψυχή μου. 
Κική και Μαρία, 
Σύλβια, Κατερίνα. 
Αυτά κρατώ κι απόψε.
Αυτά ψιθυρίζω κάθε βράδυ 
στ' αστέρια που φέρατε κοντά μου. 
Μ' ένα μολύβι σχεδιάζω 
τις δικές μου γραμμές. 
Για να 'ρθω κοντά 
στα δικά μου τ' αστέρια. 

Τρίτη 3 Μαρτίου 2015

Την ανάσα μου, ουρανέ...


Κοιτάς τον ουρανό, 
αυτή τη μπλε σπατάλη
και σου μοιάζει ξένος.
Γιατί γελά.
Γιατί τα σύννεφά του λείπουν. 
Τον κυνηγάς με την ανάσα, 
σύννεφα να τον γεμίσεις. 
Να 'χεις πηλό αγνό, 
να φτιάξεις τα όνειρά σου. 
Τον κυνηγάς με την ανάσα, 
με την ανάσα τον κερδίζεις. 

Δευτέρα 2 Μαρτίου 2015

Με κορδόνια λυτά


Αβέβαιο βήμα, 
το βέβαιο στερεώνει 
σαν ένα φως 
που όλο με θαμπώνει. 
Παντού γνωστοί 
και πάντα μόνη. 

Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015

Μικρότητας ανάγνωσμα


Κουράστηκα απ' τους μικρούς. 
Όχι αυτούς που έμειναν παιδιά, 
ούτε από 'κείνους που ξέχασαν να μεγαλώσουν.
Μα απ' αυτούς που δε μπόρεσαν ποτέ 
γιατί η ευθύνη ήταν μεγάλη 
κι η καρδιά πάντα μικρή. 
Τους μικρούς αυτούς 
να τους φοβάσαι πάντα. 

Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2015

Το μολύβι


Σαν ανάγκη που έχεις, 
πάντα όταν ξυπνάς
να πιάνεις το μολύβι. 
Γιατί αγάπησες τη μυρωδιά του, 
γιατί είναι βαρύ μα το σηκώνεις 
κι όσα δε μπόρεσες ποτέ να πεις,
μαζί του είπες. 
Κι αυτό μαζί σου τρυφερό 
τις λέξεις σου αγκαλιάζει 
μ' έναν ήχο αχνό και μια γλυκιά θολούρα. 
Σαν αυτή την αγκαλιά 
που χρόνια περιμένεις.

Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2015

Η Θεωρία των Πάντων


Ποιος είμαι, λέει 
και που ζω. 
Που θα πάω 
δε με νοιάζει τόσο. 
Αυτό το "πως" μονάχα, 
για πάντα βασανίζει 
και μες στα πάντα 
ταξιδεύει. 

Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2015

Όταν βρέχει


Οι σταγόνες της βροχής 
κάτω από λάμπες που περαστικούς φωτίζουν, 
είναι πιο μεγάλες. 
Βλέπεις μέσα τους ζωή. 
Βλέπεις τον κόσμο 
όταν βρέχει. 

Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2015

Μια μέρα μετά


Με φόντο τη ζωή, 
ξύπνησα για Κυριακή 
κι ήταν Δευτέρα. 
Κοιτούσα μπροστά, 
μα τόσο σιμά 
με προσπέρασε η μέρα. 

Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2015

Της αναζήτησης το μπλε


Το μπλε αυτό της προσμονής, 
της αναζήτησης το μπλε.  
Αυτό που κρύβει ουρανό, 
αυτό που μοιάζει με λεκέ. 

Το μπλε που σκίζει τα νερά, 
αυτό που φαίνεται θολό, 
που κρύβει μέσα του θεριά. 
Το μπλε της θάλασσας αυτό. 

Το μπλε εκείνο που ζητάς, 
το χρώμα αυτό που καρτερείς, 
ίσως να 'ναι μοναχά 
η απόχρωση που ζεις. 

Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2015

Che bel fior



Σταμάτησα τη σκέψη μου 
και τα βήματά μου 'παψαν. 
Μπορεί να σ' είδα μόνο εγώ, 
μπορεί να σ' είδαν κι άλλοι. 
Μόνο που σαν έσκυψα, 
ένιωσα πως χαμογέλασες σε 'μένα μόνο 
που είπα:
"Πόσο ωραίο λουλούδι είσαι".


Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2015

Παιχνίδι μίμησης


Κι όταν πια το καταλάβεις, 
κοίταξε μην είναι αργά. 
Πως αυτός που πάντα περιμένεις, 
αυτός που κυνηγάς, 
είναι ο εαυτός σου. 

Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2015

Εκπτώσεις


Δεν είναι το χρόνο λίγες μέρες. 
Δεν είναι προσμονή. 
Δε χωράει σε σακούλες. 
Δε μειώνεται η τιμή. 
Είναι μια άδεια παρουσία, 
είναι στάση των πολλών. 
Δε μιλώ για εμπορία, 
μα για διάλυση ηθών. 

Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2015

Χειμώνας


Τον είπαν χειμώνα 
γιατί είναι θολός. 
Γιατί τις νυχτιές του 
τις γεμίζει το φως. 
Τον είπαν χειμώνα 
και δε ξέρουν γιατί. 
Λέξη που ξέρεις 
μα δεν είναι γνωστή. 
Τον είπαν χειμώνα 
και θυμίζει βροχή, 
σαν αυτή που τα βράδια 
νικάει τη σιωπή. 
Με λέω χειμώνα,  
δεν προσμένω γιατί. 

Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2015

Έξω από το χάρτη


Είδα. 
Πίσω από 'κει που μου 'δειξαν. 
Άκουσα. 
Πάνω απ' αυτά που μου 'παν.
Μέτρησα. 
Πιο πολλά απ' όσα μου 'δωσαν. 
Ταξίδεψα. 
Έξω από το χάρτη. 
Κι έτσι, 
σκέφτηκα. 

Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2015

Ο χρόνος


Μέχρι να τον μετρήσεις, 
φεύγει.
Φεύγει κι η ζωή. 
Μικρά κομμάτια τον συνθέτουν, 
στιγμές. 
Μονάχα να τις ζήσεις.
Κι εκεί στο ηλιοβασίλεμα κοντά, 
ξεκίνα πάλι.
Πάλι ο χρόνος θα γυρνά.