Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

Βήματα στη νύχτα...

Περνάνε νύχτες, ή απλώς ώρες σκοτεινιάς, που η σιγή όταν σε κυνηγήσει, ψάχνεις απεγνωσμένα τον θόρυβο να σου κρατήσει παρέα. Τι κι αν αυτός ο ήχος θα είναι τα πλήκτρα ενός άψυχου υπολογιστή, τι κι αν θα είναι μια γνώριμη για 'σένα φωνή, να σου τραγουδάει για μια πεταλούδα, που κόντρα σε κάθε νόμο της φύσης, τρέφεται με κάποιο δηλητήριο κι αυτό αντί να τη σκοτώσει, την κάνει βασίλισσα ενός άλλου σύμπαντος. Τραγουδάει για μια πεταλούδα που κρύβουμε όλοι μέσα μας και ζητάει κάθε νύχτα ευκαιρία να κουβαλήσει το φεγγάρι και τ' αστέρια στα φτερά της.
Όταν περπατάω νύχτα, θα σκέφτομαι την πεταλούδα και την τροφή που άλλους τους σκοτώνει κι άλλους τους στέλνει σε ουρανούς. Όταν περπατάω νύχτα, δε θα ψάχνω στα βλέμματα των ανθρώπων τον προορισμό σε κάθε τους βήμα, αλλά στα δικά μου βήματα, το κίνητρο...