Αναρωτιέμαι καμιά φορά τί είναι αγνό και αληθινό.
Κατέληξα στην τέχνη.
Στην αθόρυβη και θορυβώδη έκφραση.
Στα πηγαία συναισθήματα.
Στα λόγια που δε μπόρεσε η σκέψη να δαμάσει.
Όπως το πρώτο φως της μέρας,
που το πιο βαθύ σκοτάδι,
δε μπόρεσε να κρύψει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου