Τα τραγούδια

Τα τραγούδια παίρνουν κάτι απ΄ την ψυχή μας
και το μεταφέρουν στο στερέωμα
όπου αναβοσβήνει σαν θλιμμένο πάλσαρ
και το δρόμο δείχνει για τους ναυαγούς.

Βαθύς ο αναστεναγμός που βγήκε από τα στήθια εκείνα που πόνεσαν, που πάγωσαν στην προσμονή. Κι ένας θλιμμένος ποιητής, τον πήρε κι έφτιαξε τραγούδι, ρούχο γιορτινό μέσα στο χειμώνα. Κι αυτό στην παγωνιά, ντύνει τους φτωχούς...

Τα όνειρα...

Ποιος άπλωσε τα χέρια του

να πιάσει τα όνειρά του,

ποιος άγγιξε τις ομορφιές

που πέρασαν μπροστά του...

Τα όνειρα είναι αυτός ο δρόμος που δε μπορούμε να πατήσουμε όταν κοιμόμαστε... και ξυπνάμε τρομαγμένοι, νιώθοντας πως πέφτουμε σε γκρεμό.

Η φωνή

Της σιγής η κουβέντα σου μιλεί... και λέει:
Άκου με τώρα, πριν σωπάσει η μουσική και τα λόγια μου ηχήσουν βροντερά... θα σε πληγώσω.
Η φωνή της σου θυμίζει κάτι.
Μη ψάξεις, δε θα βρεις.
Είναι η νοσταλγία...